جدول جو
جدول جو

معنی عمر عکبری - جستجوی لغت در جدول جو

عمر عکبری
(عُمَ رِ عَ بَ)
ابن ابراهیم بن عبدالله عکبری، مکنی به ابوحفص و مشهور به ابن مسلم. وی فقیه بود و درهشتم جمادی الاّخر سال 387 ه. ق. درگذشت. او راست: 1- الخلاف بین احمد و مالک. 2- شرح الخرقی. 3- محاسبه النفس و الجوارح. 4- المقنع. (از معجم المؤلفین و الاعلام زرکلی). رجوع به مآخذ ذیل شود: طبقات الحنابلۀفراء ص 354 و مناقب الامام احمد بن جوزی، نسخۀ خطی
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

عمر عامری
(عُ مَ)
نام مردی است و آن معدول از ’عامر’ باشد، لذا غیرمنصرف است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
علی عکبری
(عَ یِ عَ بَ)
ابن حسین بن احمد بن ابراهیم عکبری. مشهور به ابن جدا ومکنی به ابوالحسن. فقیه و اصولی. وی در رمضان سال 468 هجری قمری درگذشت و در مقبرۀ امام احمد دفن شد. اورا تصنیفی در اصول است. (از معجم المؤلفین از طبقات الحنابلۀ فراء ص 391 و الوافی صفدی ج 12 ص 47)
لغت نامه دهخدا
عمر عبدی
(عُ مَ رِ عَ)
ابن مطرف. رجوع به ابوالوزیر (عمربن...) و مآخذ ذیل شود: الاعلام زرکلی چ 2 ج 5 ص 228 و ارشادالاریب ج 6 ص 54
لغت نامه دهخدا
عمر طبری
(عُ مَ رِ طَ بَ)
ابن فرحان طبری. از ریاضی دانان مشهور ایرانی در قرن سوم هجری. وی معاصر مأمون خلیفۀ عباسی بود و او را تألیفاتی متعدد است که از جملۀ آنهاست: 1- تفسیر کتاب الاربعۀ بطلمیوس قلوذی. 2- رساله ای در احکام نجوم. 3- رساله ای در استخراج ضمیر به طریق نجوم. 4- کتاب جوامع الاسرار فی علم النجوم. 5- مختصرمدخل القیصرانی فی احکام النجوم. (از تاریخ ادبیات در ایران تألیف صفا ج 1 ص 104). رجوع به الفهرست ابن الندیم و ترجمه طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی شود
لغت نامه دهخدا